Örnek Rplerim :
Eğer isterse diğer üyeler de buraya örnek rp atsınlar bence.
Carolina sessizce koltukta oturuyordu.Hazırlandıktan sonra arkadaşı Clara ile cafede buluşacaktı.Koltuktan kalktı.Ayakları oturmaktan ağrıyordu.Yavaş yavaş odasına çıktı.Tahta kapıyı açtı.Dolabına yöneldi ve içinden güzel bir pelerin çıkardı.Çantasını aldı.Asasını pelerinin cebine koydu.Son bir kez unuttuğum bir şey var mı? diye düşündükten sonra odadan çıktı.Hole indi ve annesine seslendi "Anne ben çıkıyorum.İki-üç saat sonra gelirim.Hoşçakal" Kapıdan çıktı.Sokak boştu.Burada pek büyücü bulunmazdı. Burada oturanlarda sık sık dışarıya çıkmazlardı. Evlerine yakın olan cafeye doğru yola çıktı.
Geldiğinde yağmur çiselemeye başlamıştı.Zaten evden çıktığında hava bulutluydu.Cafenin kapısını itti ve içeriye girdi.Şömineden çıkan sıcaklık içini ısıttı.Durdu ve bakındı.İlerideki bir masada oturan Clara'yı görünce gülümseyerek yanına gitti.Onunla ne kadardır görüşmüyordu. Onu Özlemişti.Clara o masaya yaklaşınca kalktı.Birbirlerine sarıldılar."Seni çok özledim canım."dedi Clara.Carolina mutlulukla cevap verdi "Ben de canım" masaya oturdular. "Ee napıyorsun?" Carolina cevap verdi gülümseyerek "İyi işte.Bu sene Hogwarts'ta profesörlüğe başlayacağım.Heyecanlıyım." Clara şaşkınlıkla "Aa gerçekten mi? Demek bu kış beraber olacağız.İksir dersine değil mi? Okuldan ayrılan profesör çok iyi arkadaşımdı.Ama senin geleceğine mutlu oldum." Caroline cevap tam cevap verecekken garson masaya yaklaştı."Ne istersiniz?" diye sordu kibarca. Clara gülümseyerek "Bir kaymak birası.Bir dee" dedi ve Carolina'ya baktı.Carolina tamamladı "kazanpastası" Garson masadan uzaklaştıktan sonra Carolina "Haberi aldım.Baban ölmüş.Çok üzüldüm.Ama zaten hastaydı.Çok acı çekmedi" dedi.Annesinin çok yakın arkadaşıydı Clara'nın annesi.Carolina'nın annesi de ondan duymuştu...Bir süre sessiz kaldılar.Sonra Clara tekrar konuştu "Haklısın" .Geç cevap vermişti.Bir süre düşünmüştü o günü.Bir anda masanın havası değişti.İkisi de sustular ve kendi düşüncelerine daldılar.
Onları düşüncelerinden ayıran istekleri getiren garson oldu.Masaya kaymakbirasını ve kazan pastasını bıraktıktan sonra uzaklaştı.Carolin pastasından bir lokma aldı ve havayı yumuşatmak için "MmMm.Çok lezzetli." dedi gülümseyerek.Clara da küçük bir ağız hareketiyle gülümsedi."Hogwarts'taki çocukluk anılarımızı hatırlıyorumda ne kadar çok kavga ederdik.Ama ben seni çok seviyordum"dedi Carolina bir anda konu değiştirerek.Clara gülümseyerek cevap verdi "Ben de seni çok seviyordum Carolina. Bu arada Hogwarts'ta çok yeni kişiler tanıyacaksın.Herkes çok cana yakın.Seni kuzenim Harry ile tanıştırırım.4. sınıfa geçti bu sene.Çok akıllı ve tatlı bir çocuk." Carolina meraklanmıştı."Hangi binada?" diye sorduClara'ya."Slytherin" diye cevapverdi Clara ."Ah! Ben kalkmak zorundayım.Çok az oturduk biliyorum ama annem erken gelmemi öğütlemişti.Galiba yine bir şeyler çeviriyor" dedi kıkırdayarak.Carolina buna üzülmüştü ama o da biraz kitap okurdu evde.Hogwartsta geçireceği yıl için çok çalışıyordu."Tamam ben biraz daha oturur kalkarım.Hoşçakal" dedi.Clara'yı öptü.Clara çantasını aldı ve uzaklaştı...
-------------------------------------------------------------------------------------
2.
Catty yolda yürüyordu.Ayakları çok yorulmuştu.Ama çiseleyen yağmurun altında yürümek moral yükselticiydi.Hem de ağlayarak.Catty olanları hatırlamak istemiyordu.Ama sürekli gözünün önüne geliyordu.
"Seni seveceğimi mi sandın? Sen çirkinsin.Emily ise güzel!!"
diye bağırmıştı Ethan.Catty onu 3 senedir seviyordu.Ethan ise herkesin arasında bunları söylemişti.Catty çok utanıyordu.Üzgündü.Çok üzgündü...Nasıl yapardı bunu?Cafede konuşmaya başlarken Catty hiç böyle kötü birşey diyeceğini düşünmezdi.Eğer Diana ona "Catty seni seviyor.Ne kadar salak değil mi? Senin onu seveceğini sanmış herhalde" demeseydi bunların hiçbiri olmayacaktı.Catty'nin Ethan'ı sevdiğindi nereden öğrenmişti ki Diana? Mutlaka en iyi arkadaşı Evanna ile konuşmalarını dinlemişti.Catty bunları düşünmekten yorulmuştu, sırılsıklam olmuştu.Ağlamaktan başı ağramaya başlamıştı, Evanna yorgun düşüyordu.Duvara yaslantı.Evlerin panjurları ıslanmasını önlüyordu.Bir süre böyle kaldı Catty.Gözlerini sildi.Akşam oluyordu.Annesi ve babası merak etmiş olmalıydı.Catty geç kalmıştı zaten daha da kalmamalıydı.Koşarak evin yolunu tuttu.Evi yakındı ama yorulacaktı....
Eve geldiğinde saat 20.00 civarındaydı.Catty kapıyı çaldı.Asık ve kızgın bir surat açtı kapıyı.
"Gir çabuk içeri Catty!!"
dedi sert bir şekilde annesi.Babası da arkadan bakıyordu.Catty içeri girdi.Üzerinden akan sular yere damlıyordu.Annesi kapıyı sertçe kapattı.
"Otur şu koltuğa!!"
dedi babası.Catty gidip oturdu.Büyük bir kavga olacak gibi görünüyordu.Hala az az ağlıyordu.Kavga etmek çok ağır gelecekti.Bu gece uyuyamayacağı kesindi.Sarı saçlarından sular koltuğa akıyordu.Babası koltuğa oturdu.Ama annesi ayakta kaldı.
"Nerde kaldın?? Nerdeydin?? Hani 6'dan önce döneceksin.Sen uslanmayacak mısın?Meraktan öldük..."
diye bağırdı.Catty sakin olamıyordu.Bağıracaktı, ağlayacaktı.Şimdilik hiç sesini çıkarmadı.
"İzin vermekle hata mı ettik acaba Catty.Ceza alacağını biliyorsun değil mi?Senden beklemezdim"
diye bağırdı.Ama babaası daha sakin gibi görünüyordu.Zaten Catty'nin babası onu hiç umursamazdı.Üvey babasıydı.Annesi olmadığı zamanlar Catty ondan çok çekmişti.Ölen babasını çok özlüyordu.
"Sen benim babam değilsin!!" dedi ve ayağa kalktı Catty. "Sen de annem diyemeceğim bir hale geldin.Üzgündüm.Üzerine daha da üzdünüz.Ceza beni ilgilendirmez.Hepinizden nefret ediyorum"
diye bağırdı.Ağlıyordu.Koşarak merdivenlerden çıktı.Odasına girdi.Kapıyı hızla çarptı.Evde yankılandı çarpma sesi.Catty kapısının arkasındaki anahtarı çevirip kilitledi.Kimsenin gelmesini istemiyordu.
"Lanet Olsun"
diye bağırdı.Yatağa attı kendini.Yastığı ile kapattı başını.Bütün gece ağladı...
Devamı...
Catty sabah kalktığında üstündeki sırılsıklam kıyafetlerle uyuduğunu ve gözlerinin şiş olduğunu fark etti.Ağlaya ağlaya uyuduğunda saat neredeyse 4'tü.Neden hiç diğer kızlar gibi olamıyordu.Aslında hoşlanılmayacak kadar çirkin dğeildi.Hatta herkes güzel olduğunu söylerdi.Başka bir sorun ise ailesiydi.İnsanlar neden endişelendiğinde ona kızarlardı.Oysa sevgilerinin fazlalaşması gerekmez miydi? Ayrıca nasıl anlamamışlardı dün gece Catty'nin üzgün olduğunu.Sax güneş ışığı gözüne gelince eliyle kapattı.Yataktan zar zor kalktı.Esnedi, gerindi.Dolabına doğru ilerlerken odasının kapısının çalındığını duydu.
"Tık tık tık"
Catty kapıyı tam açacaktı ki kilitli olduğunu hatırladı.Kapının dışında ya Annesi ya babası ya da kardeşi vardı.Annesi veya babasıysa açmayacaktı kapıyı.Ama eğer kardeşiyse onula dertleşmek iyi gelebilirdi Catty'ye.
"Kim o??"
diye sordu.Küçük daha 9 yaşındaki bir kız sesi cevap verdi tüm tatlılığıyla
"Benim abla aç kapıyı.Sana kahvaltı getirdim.!!"
Catty gülümsedi.Kardeşini çok seviyordu.Herkesten çok. "Küçük yumurcak" diye düşündü.Kapının anahtarını çevirdi.Karşısında küçük sarışın kız kardeşi duruyordu.Elinde de taşımaktan zorlandığı bir tepsi kahvaltı.Catty tepsiyi alıp odasındaki sehpaya koydu.Sonra kardeşi Elizabeth'i yatağa oturttu.Üzerine sabahlığını giydi ve yatağına oturdu.
"Ee küçük yumurcak dün gece olanları duydun mu?"
diye sordu.Elizabeth ilk önce gülümsedi.Sonra da üzgün bir ses tonuyla
"Evet.Sana neden öyle bağırdılar.Senin hiç suçun yokki!"
dedi.Dün gece o da baya ağlamış ve üzülmüş görünüyordu.O da ablasını çok severdi ve ona değer verirdi.Küçük tatlı ağzına bir lokma ekmek attı.Sonra da ablasına verdi.Catty onun hazırladığı ahvaltıyı çok beğenmişti.Zaten dün doğru düzgün yemek yememişti.Baya acıkmış olmalıydı.Kahvaltı bitince Elizabeth'E baktı.
"Evet benim tek suçum eve geç kalmaktı.Sadece birazcık geç kalmak."
dedi.Kardeşi ile bir saat kadar konuştu.Kardeşiyle çok mutluydu.Sarıldılar ve Elizabeth odasına gitti.
Konu: ~~-Örnek Rp-~~ 
Salı Eyl. 04, 2007 3:25 pm
